Sytse Jansma wint met zijn bundel Rozige maanvissen (Atlas Contact, 2024) de Poëziedebuutprijs 2025, een initiatief van Poëziecentrum Vlaanderen en Nederland en deAuteurs. Op zaterdag 18 oktober vond de prijsuitreiking plaats op Archipel Festival in Sint Niklaas. De dichter ontvangt hiervoor een geldprijs van 1500 euro.
Rozige maanvissen werd al eerder bekroond met de C. Buddingh’-prijs, voor het beste Nederlandstalige debuut van 2024.
Over Sytse Jansma
Sytse Jansma woont in Harlingen en is een tweetalig dichter (Fries/Nederlands) en beeldend kunstenaar. In januari 2024 kwam zijn eerste Nederlandstalige dichtbundel Rozige maanvissen uit bij uitgeverij Atlas Contact. Deze werd bekroond met de C. Buddingh’-prijs, voor het beste Nederlandstalige debuut van 2024. Met zijn poëzie zoekt hij vaak cross-overs met andere kunstvormen: muziek, theater en beeldende kunst. Hij heeft op meerdere (internationale) literatuurfestivals opgetreden.
De jury over Rozige maanvissen
Uit het juryverslag: “In het spoor van de mythische zanger Orpheus proberen dichters al eeuwenlang de overleden geliefde te redden van de dood en de vergetelheid. Het geloof in de feitelijke onsterfelijkheid mag dan wel een forse deuk gekregen hebben, het geloof in de magie van het poëtische woord blijft overeind. Ook Sytse Jansma waagt zich, in zijn eerste bundel in het Nederlands aan een indringende poëtische rouwkrans. In Rozige maanvissen blijft de intense relatie van de wij onverminderd van kracht. De dichter maakt, met behulp van al zijn zintuigen en al zijn talige energie, de geliefde opnieuw tastbaar en onontkoombaar. In een barokke roes sprokkelt hij zoveel mogelijk beelden, fragmenten en indrukken bijeen. De woorden struikelen haast over elkaar, maar de stilistische bravoure van de dichter houdt alles toch in evenwicht. Die intieme band blijkt evenwel steeds weer bijzonder broos en vluchtig. Het besef van het verlies is onontkoombaar, en het rouwproces mondt geleidelijk uit in aanvaarding en loutering. En toch, ondanks het afscheid blijft de liefde overeind: in de herinnering, in de droom, in de poëzie. Zo is het, zo zal het altijd zijn. Of, in de woorden van het wonderlijke slotakkoord: ‘’ergens in taal is zij nog // in woorden die duurloos / en momentenbreed ronddobberen // als rozige maanvissen // haar zoeken is woorden aftasten / die haar nog niet kennen, ze omvormen // tot ze fingerspitzenvinnen krijgen / om haar bij zinnen te zwemmen.’”
Dit jaar bestond de jury uit: Jeroen Dera (juryvoorzitter), Lies Van Gasse en Dirk De Geest.
Foto: Fjodor Buis
