Een lachende nihilist (Gummbah) - Leeuwarden City of Literature

Tekst: Meindert Talma

Op school mochten we niet tekenen tijdens de les, 
maar dan maakte ik met mijn voet in de lucht een schets.
Schoonheid zit een grap vaak in de weg. 
Mensen lachen, ook als ik niet iets grappigs zeg. 

Ik ben een lachende nihilist voor wie tekenen 
en schilderen het belangrijkste in dit leven is.

Als ik een dikke vrouw zie, krijg ik meteen veel zin 
in het maken van een nieuwe tekening. 
Met slanke vrouwen heb ik dat nooit echt trouwens. 
Gelukkig wonen in Tilburg weinig slanke vrouwen.

Ik ben een lachende nihilist voor wie tekenen 
en schilderen het belangrijkste in dit leven is.

Nadat ik was afgestudeerd
was ik meteen ook gepensioneerd. 
Tekenen is voor mij namelijk geen baan.
Toch ga ik er elke dag om zes uur ’s ochtends speciaal voor opstaan.
Ik ben in die vroege uren op mijn scherpst 
en heb dan binnen twee uur een nieuwe cartoon afgewerkt. 

Net niet verschenen boeken die de boekhandel nooit haalden
Puur op gevoel heb ik er daar een honderdtal van verzameld.
Bijvoorbeeld Onbegrijpelijke Boswandelingen 
van de al jong gestorven schrijver Ward B. Dunkin.

Ik ben een lachende nihilist voor wie tekenen 
en schilderen het belangrijkste in dit leven is.

Ik wilde al heel vroeg van alles af zijn: 
werkelijk niet meedoen met de maatschappij.
Geen gezin, alleen een vriendin en tekenen 
en zo nu en dan een mooi schilderij.

Dit lied staat in het nieuwe boek-met-plaat ‘Gezinsverbijstering’ van Meindert Talma. Talma (Surhuisterveen, 1968) schrijft dit jaar het Friese Kadoboek, dat op vrijdag 1 november wordt gepresenteerd tijdens het Frysk Boekefeest. ‘Wynroas’ is daarna tijdens de hele Boekewike (2-10 november) gratis verkrijgbaar bij aankoop van een Fries boek.

Foto: Reyer Boxem

Foto bovenaan: Andrea Huls Pareja | Unsplash