Gedicht: Waar ben je nou echt?
als je even stilstaat reiziger
kun je een ruizen horen misschien wel
je eigen bos verlegen
om een oor, handen op de bast
op adem
Edwin de Groot
Over de bank
Machiel Braaksma: “Al filosoferend en wandelend met schrijver Edwin de Groot ontstond het concept voor deze literaire bank. We liepen door het bos en – voor mijn gevoel – vonden woord en beeld elkaar bijna vanzelf. Dat is vast te danken aan de magie van een bos en de staat waarin het je kan brengen. Edwins gedicht wordt voorafgegaan door een vraag. Een hele rijke vraag, waardoor ik meteen allerlei verbindingen kon maken. En zo kwam ik uit op een elfenbank. ‘De vraag zet de spirituele deur op een kier’, zei Edwin. Degene die plaatsneemt op het bankje kan de deur verder openen. Met een uitvergrote elfenbank word je als volwassene even onderdeel van iets sprookjesachtigs omdat er nu bijna een soort ‘teleportatie’ plaatsvindt, doordat je de rol van ‘klein/nietig’ in kunt nemen. Het roept een situatie op van ‘in je hoofd zitten’. De terugkerende beschrijvende ringen doen denken aan iets mentaals en fungeren haast als een soort aura. Uitnodigend, zalvend, feestelijk decoratief. Is de elfenbank een orakel, een luisterend groot oor, verbeeldt het het in- of uitzoomen van een oerknal of zien we de doorsnee van onze hersenen? Sluit je af en laat je betoveren.”
Over de makers
Dichter | Edwin de Groot (Heerenveen,1963) is dichter en redacteur van het Frysktalige literaire tijdschrift ensafh. De Groot publiceert in het Frysk en het Nederlands in diverse tijdschriften. In 2025 staat een 6e bundel in de planning. Hij won voor Friestalige gedichten meerdere malen de Rely Jorritsmaprijs. Naast het schrijven van poëzie is hij actief met fotografie en beeldende kunst. Heeft daarmee meerdere malen geëxposeerd. Zowel het schrijven als het maken van beelden zijn sterk geworteld in het landschap waar hij als natuurgids voor verschillende natuurorganisaties graag over vertelt tijdens excursies. Taal en beeld gaan in zijn werk in toenemende mate samen.
Beeldend kunstenaar | Het werk van Machiel Braaksma heeft een licht dadaïstische inslag. Hij plukt dingen uit het dagelijks leven, monteert ze opnieuw en schept zo met het nieuwe beeld dat ontstaat, situaties die hilarisch, ontroerend, verwarrend, relativerend of becommentariërend zijn. Door middel van associëren legt hij allerlei verbanden tussen zaken die normaal gesproken weinig met elkaar te maken hebben. Dat vertaalt zich o.a. in teksten, collages en beelden van allerlei pluimage. “Ik probeer altijd tegenovergestelde begrippen in één beeld te verenigen. Een beeld moet zowel ingetogen als uitgesproken zijn, iets onthullen en vérhullen, antwoorden geven en vragen stellen, en, souplesse etaleren door logica en gekte hand in hand te laten gaan.”
Met dank aan
Provincie Fryslân, Gemeente Heerenveen, Walter Baas, Repos Dokkum, Piemschuimletters.nl IJlst
Foto: Hoge Noorden | Jacob van Essen