Arjan Hut is sinds november 2023 Dichter fan Fryslân, Marrit Jellema sinds januari 2024 Stadsdichter van Leeuwarden. De komende maanden corresponderen ze met elkaar. Dit is het begin van hun briefwisseling over hun belevenissen.
Lieve Marrit,
Wat een vreemde week. Dinsdag heb ik ’s middags het college voor de Schrijversvakschool voorbereid. Het thema: ritmisch schrijven, met als voorbeeld een gedicht van Hindirk Hannema. Een uurtje later mailde iemand dat Hindirk dood is. Hij was nog maar 33 jaar. Ik wilde het niet geloven, dacht aan een nieuwe, rare stunt van onze lieve collega-dichter. Daar zou ik minder van opkijken. Op woensdag de hele dag met kinderboekenambassadeur Tialda Hoogeveen geworkshopt op een basisschool in Gorredijk. In de middagpauze wandelden we door het dorp. De wind wakkerde aan, er dreigde regen. ’s Avonds in Leeuwarden naar een spontaan georganiseerde bijeenkomst in de Kleine Bagijn. Stilte en tranen en vragen. Wanneer had ik hem voor het laatst gezien?
Met KUO in de auto reden we vrijdag naar de begrafenisdienst in Bakhuizen. Eten en drinken mee, strakblauwe lucht, het leek alsof we een dag naar het strand gingen. De Sint Odulfuskerk zat helemaal vol. Een zee van wilde bloemen bij het altaar. Na de dienst sloeg het weer om, de hemel keerde zich binnenstebuiten. Sigrid Kingma had een stipjesparaplu. Sommigen staken onder de bomen een sigaret op. En toen wist ik wanneer ik Hindirk voor het laatst zag. Het was in de Westerkerk, op 30 januari. De avond dat je benoemd werd tot nieuwe stadsdichter van Leeuwarden. Apart toch? Gabrielle Terpstra en ik presenteerden, iemand riep iets uit het publiek. Het was Hindirk. Ik reageerde maar half. Wat hij zei weet ik niet meer, behalve dat het – excusez le mot – doodsloeg. Na de ceremonie heb ik niet meer met hem gesproken, misschien oogcontact, een knikje, die glimlach van hem, wie weet. Hij wilde de laatste tijd niemand meer zien. Zijn bundel ligt op tafel naast me, ik durf hem niet op te ruimen. Ik hoop, Marrit, de volgende keer een happy brief. In elk geval, wat er ook gebeurt, laat ons contact houden.
Met warme groet,
Arjan
Hoi lieve Arjan,
Een hele vreemde week. Zo’n week waarvan je weet dat die bestaan heeft, maar niet meer precies hoe. Ik kon eerst ook alleen maar denken dat het niet echt was. Dat het niet kon, dat het niet mocht, dat het inderdaad eerder ‘een stunt’ moest zijn dan dat het waar was. Helaas was het waar. Bijzonder dat je net die week een gedicht van Hindirk zou behandelen. Dat had hij denk ik prachtig gevonden. Net zoals dat de kerk helemaal gevuld was met mensen. Hij werd misschien niet altijd begrepen, maar wel gesnapt. Hoe dan ook, het blijft enorm tragisch en verdrietig. Ik weet het nog, van die avond op 30 januari, maar ook geen details meer. Bij mij is het vaak dat ik alle andere keren wel herinner, behalve de laatste keer. En dat is juist de belangrijkste. Heb jij dat ook? Ik doe net of ik het wel weet, van die avond. En dan doe ik alsof ik met hem gesproken heb zoals we altijd spraken. Kort, maar met oprechte interesse en altijd een geintje en een glimlach. Soms heb je dat nodig, doen alsof.
Het voelt ook vreemd om nu vooruit te blikken. Eigenlijk zouden we in deze brief vertellen over wat we allemaal doen als stadsdichter van Leeuwarden en jij als Dichter fan Fryslân. Er gebeurt zoveel. Heel veel mooie dingen qua werk en ook projecten die wij samen gaan doen en al doen. Gelukkig kunnen we daar nog niet veel over verklappen, dan hoef ik er nu ook niet verplicht over uit te weiden terwijl wij met iets heel anders bezig zijn. Met iets dat groter is dan alles.
In de volgende brief, over een maand, kunnen we vast meer vertellen. Ik wil de mensen alleen laten weten dat er veel moois aankomt. Dat ze nog even geduld moeten hebben, maar dat ik heel hard bezig ben zodat ze na de zomer hopelijk overal poëzie gaan zien. Er moet leven tegenover deze brief staan. Er moet vaak iets tegenover iets staan. Laat dat poëzie zijn. Wij hebben vooral woorden. Gelukkig hebben we nog woorden.
Ik zou de bundel voorlopig laten liggen. Misschien helpt het je.
Liefs en tot snel,
Marrit
Foto bovenaan: Flavio Amiel / Unsplash